“Ik was voor het eerst tevreden met mijn groene ogen, mijn gele huid en zwarte haar.”
Er zijn ontelbare oorlogsboeken geschreven over WOII, maar slechts enkele geven het beeld weer van een jong meisje dat met haar moeder en zusjes moet vluchten door Nederland voor de Nazi’s.
Mimi José Netto is er als geen ander in geslaagd de gevoelens van een kind in oorlogstijd te verwoorden. Als oudste dochter van het gezin wil ze haar verantwoordelijkheid dragen, maar er gebeuren geheimzinnige dingen die zij op haar leeftijd niet kan begrijpen. Een groot deel van de familie zit in WO II in het verzet. Daarvan heeft Mimi José geen weet. De spanning en angst voelt ze echter voortdurend. Ze probeert die te verdrijven door weg te dromen in mooie landschappen, boeken, films.
Dat contrast keert terug in de tegenstelling tussen de teksten en het feitelijke documentatiemateriaal. Het boek is geïllustreerd met vele foto’s en documenten die niet eerder gepubliceerd zijn. Niet alleen van de onderhavige oorlogsperiode maar ook van kort daarna. Want was de oorlog wel afgelopen in mei 1945?
Op 27 april 2004 is Het Steenbeestje voor het eerst gepresenteerd in het NIOD (Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie) te Amsterdam. Directeur prof. H. Blom kreeg het eerste exemplaar overhandigt door de journalist Adriaan Meij. Verder heeft de oorlogsboeken schrijver en tevens journalist en verzetshistoricus Jan Hof bij deze gelegenheid een betoog gehouden over de totstandkoming van het boek door de schrijfster.
Jarenlang gaf zij muziek, literatuur en pianolessen aan kinderen van alle leeftijden. Verder heeft de schrijfster in de jaren ’80 tot ’95 een bundel gedichten geschreven. Voor de Zwolse Courant heeft zij jaren artikelen over kunst&cultuur geschreven. In het tijdschrift ‘Continue’ uit de jaren ’90 had zij een muziekcolumn en schreef ze artikelen over reizen.
Op dit moment is zij bezig aan haar nieuwe boek ‘Je Reviens’ (Ik kom terug), wat de belevenissen van haar en haar kinderen zal vertellen in het mooie Friesland, waar zij jarenlang op een boerderij heeft gewoont.
In 1995 ter herdenking van 50 jaar bevrijding, heeft componist en dirigent Hans van Rossum een suite gemaakt (over de periode ’40-’45) dat door meer dan 230 zangers in St. Nicolaasga is uitgevoerd.
Dit bijzondere muziekstuk verteld het verhaal van de Tweede Wereldoorlog. Het eerste gedeelte heet ‘De Bezetting’ en het tweede gedeelte is genaamd ‘Het Bombardement’. Dit tweede gedeelte is bewerkt door Mimi Jose Netto voor een gelijknamig ballet gebaseerd op het eerste hoofdstuk uit ‘Het Steenbeestje’. De Jouster Fanfare omlijste deze herdenking met de Piet Heyn Rapsodie en de muziek uit de ‘Soldaat van Oranje’.
Het bombardement is een ballet geschreven naar een fragment uit het boek Het Steenbeestje, op muziek gezet door Hans van Rossum. Dit is het verhaal in het kort. In een nachtmerrie herleeft een vrouw een bombardement dat ze in haar jeugd heeft mee gemaakt. Bommen die voor Aken in Duitsland waren bedoelt kwamen vaak op Maastricht terecht. De herinnering van de vrouw gaat terug naar die juni morgen in 1944, toen ze ongehoorzaam aan haar moeder de beslotenheid van hun tuin verliet, en over een pleintje naar een boerderij liep aan de Tongerseweg.
Bij het eentonige geluid van een dorsmachine viel ze in slaap zittend in de poort. Terwijl ze slaapt droomt ze van zichzelf dat ze een tienermeisje is die het verlangen naar een gelukkig leven danst. Bruut wordt dit verstoord door sirenes die een luchtaanval gaan uitvoeren. Al heel snel breekt de hel los. Mensen komen uit hun huizen om naar de plaatselijke schuilkelder te gaan. De moeder van het meisje roept naar haar kind. Ze rennen naar elkaar toe en hollen naar de bunker onder hun huis. Nadat het veilig zijn gaat, ziet men het onheil dat is aangericht. Mensen die de schuilplaats niet hebben bereikt liggen gewond op het pleintje. Zij worden geholpen door diegenen die veilig hebben kunnen schuilen. De moeder, vader en hun drie kinderen, twee meisjes en een baby, komen ongedeerd uit de bunker. Hun huis staat in brand, zij hebben het overleefd. Het ballet eindigt met een dans die uitbeeld: Er is altijd hoop op betere tijden ,bevrijding van onderdrukking, met de wens dat er vrede komt op heel de aarde.
Het Steenbeestje ~ 2021